این مطالعه با استفاده از رویکرد کیفی، تجارب دانش آموزان و معلمان را در کلاس های آموزش سنتی با رویکردهای بحث سازه گرایی کلاسی که در تدریس در مدرسه تجربی اجرا می شود، مقایسه کرد. تحلیل محتوا از دیدگاه کیفی، همراه با سازه گرایی اجتماعی و نظریه های یادگیری موقعیت یافته، برای تفسیر یادگیری و رشد دانش آموزان مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تحقیق حاکی از تفاوت هایی در گروه دانش آموزان در معرض محیط آموزشی سازنده گرا به ویژه در مهارت های مستقل آنها بود. با این حال، این مطالعه چندین چالش مانند مدیریت زمان، درک مکالمات همکلاسی ها، نوشتن برای انتقال افکار آنها و افزایش حجم کار برای دانش آموزان را نیز برجسته کرد. کلاس های بحث محتوای الکترونیکی از روش های نوآورانه برای ایجاد دانش جدید استفاده می کردند و فرصت های بیشتری را برای دانشجویان فراهم می کردند تا ایده های خود را توسعه دهند. این محیط همچنین شکل اجتماعی/جمعی/تطبیقی ​​تری از دانش را با ارزیابی مستمر اطلاعات ارائه شده توسط دانش آموزان برای اطلاع از شیوه های تدریس پرورش داد. به طور کلی، یافته ها نشان می دهد که دانش آموزانی که در رویکردهای بحث و گفتگوی نوآورانه و محتوای الکترونیکی شرکت کردند، به دلیل مشارکت فعالشان در طول آموزش، تجربیات یادگیری غنی تری داشتند.

پژوهش حاضر با هدف افزایش فهم و ادراک نسبت به چگونگی فرآیند تغییر دانش نظری و عملی معلمان دوره ابتدایی انجام شده است. برای انجام این پژوهش از رویکرد کیفی و برای گرد آوری داده ها از مصاحبه های گروهی متمرکز استفاده شده است. تعداد نمونه های این پژوهش که پس از مرحله ی اشباع داده ها به دست آمده، 25 معلم است. برای تحلیل داده ها از تحلیل محتوا/مضمونی و برای افزایش اعتبار آن ها از تکنیک های کنترل عضو و مرور همکاران استفاده شده است. یافته های پژوهش در سه محور کلی کیفیت تغییر دانش نظری و عملی معلمان، مسیر یا کانال های تغییر دانش نظری و عملی معلمان و عوامل اثرگذار بر تغییر دانش نظری و عملی معلمان مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. یافته ها نشان می دهد که به دلیل کیفیت نامناسب برنامه های آماده سازی معلمان برای اجرای تغییر، تغییرات اندکی در دانش نظری و عملی معلمان ایجاد شده است. طراحی و تدوین برنامه های ضمن خدمت، با تغییر دیدگاه ابزاری طراحان و مسئولان تغییر به پدیده ی تغییر معلمان میسر می شود.

پژوهشهای بین المللی اخیر در زمینه توسعه حرفه ای معلمان، روشنگر جهت گیریهای متفاوتی از اقدامات معمول در این حوزه است. این پژوهشها بیشتر بر مدرسه و کلاس درس استوار است و می کوشد معلمان را بیش از پیش در تصمیم گیریهای مربوط به شیوه های بهبود کیفیت آموزشی مدارس مشارکت دهد. این آموزش به معلمان کمک می کند تا به هنگام کسب صلاحیتهای حرفه ای در حین کار به بازسازی فکری خویش و دانش آموزان در فرایند یاددهی - یادگیری توجه جدی مبذول دارند.مقاله حاضر، به بررسی آثار استفاده از درس پژوهی - به عنوان نمونه ای از پژوهش مشارکتی در کلاس درس - بر توسعه حرفه ای معلمان ریاضی می پردازد. در این مقاله ابتدا به بررسی ویژگیهای برنامه توسعه حرفه ای مطلوب از دیدگاه آموزشگران ریاضی پرداخته می شود. سپس درس پژوهی، که ایده ژاپنی برای توسعه حرفه ای معلمان می باشد، جهت بررسی به عنوان یک الگوی موثر در توسعه حرفه ای معلمان ارایه می گردد. و در پایان مشکلات و موانع به کارگیری این ایده در سیستم آموزشی فعلی ایران بررسی می شود.داده های این مقاله به شیوه پژوهش مشارکتی با مشارکت دو گروه پنج و ده نفری از معلمان ریاضی ناحیه دو کرمان در دوره راهنمایی تحصیلی جمع آوری شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه، مشاهده مشارکتی، یادداشتهای میدانی اعضای گروهها، یادداشتها و نظرات ناظران بیرونی، مصاحبه با معلمان و دانش آموزان، ضبط صدا، فیلم و عکس جمع آوری شدند و از طریق کدگذاری به شیوه مقوله بندی، تجزیه و تحلیل گردیدند.نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که درس پژوهی می تواند به عنوان الگویی مطلوب در توسعه حرفه ای معلمان مطرح گردد. گرچه استفاده از درس پژوهی با مشکلات و موانع اجرایی مواجه است اما برای هر یک از آنها راه حلهایی را می توان ذکر کرد.

به­ منظور شناسایی دانش­ های مورد نیاز آموزشگران ریاضی که مسئولیت تدریس ریاضی به معلمان آینده را دارند، پژوهشی با رویکرد کیفی طراحی شد که تمرکز آن، بر مبحث ضرب و تقسیم کسرها بود. شرکت­کنندگان در این مطالعه، دو آموزشگر ریاضی در حال تدریس مجازی در دانشگاه فرهنگیان بودند. داده های این تحقیق که در زمان همه­گیری کووید-19 انجام شد،  از چهار منبع کلاس درس، مصاحبه­های نیمه­ ساختاریافته، درس­نامه­های مدرسان و یادداشت­های میدانی نویسنده اول جمع­آوری شد. پس از چندین­بار کاهش نظام­وار داده­هایِ تجمیع ­شده، سه ظاهر شدند. سپس بر اساس آنها، چارچوبی با چهار مؤلفه «دانش محتوایی-موضوعی ریاضی»، «دانش برنامه درسی ریاضی»، «دانش بدفهمی­های ریاضی» و «دانش متناسب­سازی تدریس ریاضی با موقعیت» برای دانش­ های مورد نیاز آموزشگران ریاضی، تدوین شد.  

رابطه شاگرد-معلم، در تمام نظام های آموزشی، جنبه کلیدی ایجاد محیط های آموزشی کارآمد است. لذا، بررسی رفتار معلمان در کلاس های درس و شناسایی درک دانش آموزان از نحوه رفتار معلمان یکی از ضرورت های پژوهشی در هر نظام آموزشی است.به همین منظور، پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت رفتار تعاملی معلمان با شاگردان در مدارس راهنمایی شهر گرگان شکل گرفت. روش پژوهش، پیمایشی بود و کلیه دانش آموزان مقطع راهنمایی شهر گرگان و معلمان ریاضی آنها به عنوان جامعه آماری پژوهش در نظر گرفته شدند. بدین ترتیب، 354 دانش آموز پایه دوم و سوم به همراه معلمان ریاضی خود به عنوان نمونه وارد پژوهش شدند. روش نمونه گیری در گروه دانش آموزان تصادفی خوشه ای و در گروه معلمان از نوع هدفمند بود. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد رفتار تعاملی معلم بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی استفاده شد. یافته ها نشان داد که درک دانش آموزان از سبک رفتاری غالب معلمان ریاضی در کلاس، مطابق با الگوی سلطه گری- سلطه پذیری بود، ولی معلمان ریاضی معتقد بودند که تفاوتی بین به کارگیری سبک های تعاملی سلطه گری- سلطه پذیری و همکاری- مخالفت جویی در بین آنها وجود ندارد و از هر دو سبک به طور یکسان بهره می برند. هم چنین نتایج نشان داد که بین تصویری که معلمان از تعامل شان با دانش آموزان و تصویری که دانش آموزان از نحوه تعامل معلمان خود در ذهن دارند، در رفتارهای سرزنش کننده، جدی و مردد تفاوت معنی دار است، به گونه ای که دانش آموزان معتقدند که این سبک ها بیشتر مورد استفاده معلمان قرار می گیرد ولی معلمان اعتقاد دارند که این سبک ها را کمتر به کار می برند. مقایسه درک معلمان و دانش آموزان از میزان به کارگیری رفتار تعاملی معلمان در دو سبک همکاری-مخالفت جویی و سلطه گری- سلطه پذیری حاکی از عدم وجود تفاوت معنی دار بود.

پژوهش حاضر با هدف بررسی کتاب ریاضی سال چهارم دبستان از نظر میزان انطباق محتوای آن با هدف های آموزشی تعیین شده توسط وزارت آموزش و پرورش، اصول برنامه ریزی درسی، اصول روان شناسی و مراحل رشد و یادگیری، کاربرد روش هلای جدید تدریس ریاضی و وسایل آموزشی (پیشرفته)، ویژگی های مطلوب کتاب های درسی، کاربرد آموخته های دانش آموزان از نظر معلمان پایه چهارم ابتدایی، به صورت توصیفی با استفاده از یک پرسشنامه نظرخواهی 57 سؤالی در یک نمونه 95 نفری از معلمان به اجرا درآمد. نتایج به دست آمده نشان داد که محتوای کتاب ریاضیات سال چهارم ابتدایی با هدف های آموزشی دوره ابتدایی، اصول تنظیم و سازماندهی محتوا و برنامه ریزی (مداومت، فزایندگی، وحدت)، اصول روان شناسی و مراحل رشد و یادگیری، کاربرد روش های تدریس ریاضی و وسایل آموزشی پیشرفته، ویژگی های مطلوب کتاب های درسی، نیازهای زندگی روزمره و شرایط اجتماعی جامعه و آموخته های دانش آموزان مطابقت دارد.

مقدمه: هدف اصلی این پژوهش بررسی مشکلات و موانع یادگیری دانش آموزان در درس ریاضی با استنادبه تجارب زیسته و روایت های معلمان بود. روش ها: در این مطالعه از رویکرد کیفی و روش روایت پژوهی استفاده شده است. جامعه مورد مطالعه کلیه ی معلمان ریاضی نمونه دبیرستانی شهر تهران می باشد، که باروش نمونه گیری هدفمند در دسترس و بر مبنای اشباع نظری یافته ها، تعداد6نفر از آن ها به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها از طریق مصاحبه حضوری نیمه ساختار یافته عمیق جمع آوری و با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی تحلیل گردید. یافته ها: یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد که بر مبنای تجارب معلمان مهم ترین موانع و مشکلات یاد گیری دانش آموزان در درس ریاضی شامل 5 درون مایه به شرح ذیل می باشد1-عملکرد معلم با چهار طبقه مهارت شغلی، رضایت شغلی، عملکرد دانش آموز وارتباط موثر، 2-بدفهمی محتوا با چهار طبقه نحوه استدلال، اتصال مفاهیم، طرح واره ذهنی و روش تدریس، 3-انگیزه با چهار طبقه باور دانش آموز، نگرش، اعتماد به نفس و روش تدریس، 4-اضطراب ریاضی با پنج طبقه محیط یاد گیری، خانواده، شیوه ارزشیابی، اعتماد به نفس و روش تدریس 5-ساختار نظام آموزشی با چهار طبقه کتب درسی، زمان کلاس، ارزشیابی و قوانین و مقررات می باشد. نتایج: در مجموع تحلیل عمیق دید گاه های معلمان در خصوص موانع و مشکلات یادگیری دانش آموزان در درس ریاضی موجب شناسایی موارد 5 درون مایه، عملکرد معلم، بد فهمی محتوا، انگیزه، اضطراب ریاضی و ساختار نظام آموزشی گردید. بدیهی است به کار گیری راهکار های لازم جهت رفع موانع و مشکلات یادگیری، مستلزم تلاش سازمان یافته و منسجم خود دانش آموزدانش آموزان، معلمان و نظام های آموزشی می باشد.

هدف پژوهش حاضر واکاوی چالش های آموزش ریاضی از دیدگاه معلمان دوره ابتدایی بود. رویکرد پژوهش حاضر کیفی از نوع پدیدارشناسی است. جامعه آماری پژوهش، معلمان دوره ابتدایی بودند که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. مشارکت کنندگان 10 نفر از معلمان ابتدایی بودند که تا رسیدن به اشباع داده ها انتخاب شدند. روش گردآوری داده ها مصاحبه نیمه ساختاریافته بود که پس از تایپ به مصاحبه شونده برگردانده شده تا بررسی، اصلاح و تایید کند. بدین طریق روایی و پایایی آنها به دست آمد. به منظور تحلیل داده ها از روش کدگذاری در نظریه مبنایی استفاده شد. نتایج نشان داد؛ که تجارب معلمان از چالش های آموزش ریاضی در 4 مقواله اصلی و 17 مقوله فرعی قرار گرفت. مقاله های اصلی شامل؛ چالش های ساختاری، چالش های مربوط به معلم، چالش های مربوط به والدین و و چالش های مربوط به دانش آموزان است. پیشنهاد می شود در دانشگاه فرهنگیان برای تدریس درس آموزش ریاضی دوره ابتدایی از معلمان با تجربه دوره ابتدایی استفاده شود و معلمان در ابتدای سال اولیای دانش آموزان را با شیوه های تدریس ریاضی آشنا کنند و جلسات هم اندیشی معلمان هر ماه یک بار در هر منطقه و شهرستان جهت به اشتراک گذاشتن تجربیات خود در رابطه با آموزش ریاضی برگزار گردد.